Τα εργαλεία της πτήσης:

 Το αερόστατο είναι ένα ειδικό αεροθούμενο που πετά λόγο στατικής διατήρησης’ αυτό δηλαδή να ανεβαίνει στην ατμόσφαιρα επειδή είναι πιο ελαφρύ από τον αέρα που τον περιβάλλει (σύμφωνα με την γνωστή αρχή του Αρχιμήδη)

Ανάλογα με τον τρόπο διαχείρισης τους τα αερόστατα χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες:

Τα αεροστατικά μπαλόνια που δεν έχουν όργανα κατεύθυνσης και χειρισμού. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν τα κλασικά αερόστατα που είναι σε θέση να μεταφέρουν ανθρώπους μέσα σε μια ειδική γόνδολα που βρίσκεται κάτω από το μπαλόνι.

Τα κατευθυνόμενα, διαθέτουν μηχανή και όργανα σταθεροποίησης και μπορούν να κατευθυνθούν καλύτερα.

Ένα αεροστατικό μπαλόνι είναι ένα από τα πιο απλά ιπτάμενα μηχανήματα. Όταν το ύφασμα που διαμορφώνει το μπαλόνι γεμίσει από ελαφρό αέριο η ζεστό αέρα, το ίδιο το μπαλόνι γίνεται πιο ελαφρύ από την ατμόσφαιρα που το περιβάλει και σύμφωνα με την αρχή του Αρχιμήδη δέχεται μια ώθηση από κάτω προς τα πάνω που ισούται με την διαφορά του βάρους του όγκου του αέρα που μετακινείται από το μπαλόνι και το βάρος του αεριού που περιέχεται σε αυτό.

Υπάρχουν 4 διαφορετικοί τύποι αερόστατων σύμφωνα με την στρατηγική που χρησιμοποιείται για την απογείωση τους:

θερμού αέρα: το μπαλόνι γεμίζει με ζεστό αέρα (το οποίο θερμαίνεται μέχρι μια θερμοκρασία μεγαλύτερη της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος) τα σημερινά αερόστατα είναι αυτού του τύπου.

Αερίου: τροφοδοτούνται με ελαφρύ αέριο μη θερμαινόμενο.
Μεταξύ τον αερίων που χρησιμοποιούνται είναι: Υδρογόνο, Ήλιο, αμμωνία, Συνθετικό γκάζι

Αερόστατο του Γκολζιερ: Χρησιμοποιεί είτε ελαφρά αέρια είτε θερμαινόμενα με σκοπό να επιτύχει μέγιστες αποδόσεις είναι αερόστατα του Γκοζιερ αυτά που πραγματοποίησαν πρόσφατα τον γύρο του πλανήτη.

Ελαστικά: Είναι σε θέση να ρυθμίζουν την πίεση του ωθούμενου αερίου ακόμα και κατά την διάρκεια της πτήσης με σκοπό να εκμηδενίσουν την απώλεια αερίου της ημερήσιας θέρμανσης.

Τα αεροστατικά μπαλόνια χρησιμοποιούνται αυτήν την στιγμή κυρίως σε επιστημονικές αποστολές αστρονομικού και μετεωρολογικού τύπου.

Η απογείωση με χρήση αερόστατο είναι ένα σπορ ακόμα λίγο διαδεδομένο στην Ιταλία, που μετρά μεταξύ των πολιτών περίπου 100 φανατικούς που κατέχουν το αναγκαίο δίπλωμα.

Η πρώτη στρατιωτική χρήση των αερόστατων πραγματοποιήθηκε στην μάχη του Fleurus το 1794, μια αντίστοιχη χρήση έγινε κατά την διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου 1861-1865 καθώς επίσης και κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου.

Τα πρώτα αερόστατα Θέρμου αέρα εφευρέθηκαν στην Κίνα μεταξύ του 2^ου και 3^ου Μ.Χ. αιώνα σαν παιδικά παιχνίδια. Αν και δεν υπάρχει βεβαιότητα έχει υποτεθεί ότι κάποιοι αρχαίοι πολιτισμοί κατάφεραν να κατασκευάσουν αερόστατα ικανά να μεταφέρουν ανθρώπους.

Ο Julian Nott σχεδίασε και κατασκεύασε ένα αερόστατο χρησιμοποιώντας εξαιρετικά απλά υλικά (βαμβακερό ύφασμα για το μπαλόνια και καλάμι από μπαμπού για την γόνδολα) και διαθέσιμα για οποίον ακολούθησε της γραμμές του Nazca.

Η 1^η επιβεβαιωμένη ανθρώπινη πτήση που πραγματοποιήθηκε με αερόστατο θερμού αέρα, , οφείλετε στους Αδερφούς Montgolfier το 1783.

Η πρώτη πτήση με κυβερνήτη πραγματοποιήθηκε από τον Jean-Pierre Blanchard, στην βόρεια Αμερική στις 19 Ιανουαρίου 1793.

Κείμενα: it.wikipedia.org                                                            Ilaria De Santis

Εικόνες: www.midisegni.it                                                         Alessandra Ficorella

                  www.tiscali.it                                                       Cora Peonia

                  www.slowfly.it

                  www.ermes.net

                  www.aereoclubpadova.it

 Τάξη 2B