Ελληνικοί Παραδοσιακοί Χοροί
Χορός είναι η ρυθμική κίνηση ενός ή περισσοτέρων ατόμων συνοδευόμενη από μουσική ή τραγούδι. Για τους αρχαίους Έλληνες, ο χορός ήταν ένα δώρο από τους θεούς, για να ξεχνούν τα προβλήματα τους. Πληροφορίες για τους χορούς στην Αρχαία Ελλάδα, έχουμε από τον Όμηρο και πολλούς άλλους. Κάθε χορός έχει ξεχωριστές κινήσεις. Άλλοι χοροί είναι για θρησκευτικές περιστάσεις, άλλοι για τον πόλεμο, για τον γάμο, κτλ. Οι ελληνικοί χοροί, ανάλογα με το μέρος που τους χορεύουμε, χωρίζονται σε δύο ομάδες: χοροί της ηπειρωτικής Ελλάδας και χοροί των νησιών. Το όνομα του κάθε χορού προέρχεται από την περιοχή που οι άνθρωποι τον χορεύουν, τα λόγια του τραγουδιού που τον συνοδεύει, τον τρόπο που οι χορευτές στέκονται ή κρατάνε χέρια ή μαντήλια. Κάποιοι χοροί έχουν πηδήματα και άλλοι είναι αργοί. Αλλά οι περισσότεροι χορεύονται σε κύκλο. Υπάρχει μια τεράστια λίστα χορών και θα χρειαζόταν ένας αιώνας για να τους περιγράψουμε όλους:
Τσάμικος και Καλαματιανός από την Πελοπόνησσο και την Στερεά Ελλάδα,
Συρτός , Κοφτός και Φισούνι από την Ήπειρο,
Λεβέντικος και Ράϊκος από την Μακεδονία,
Μπαϊντουσκα και Ζωναράδικος από την Θράκη,
Χανιώτικος, Πεντοζάλη, Σούστα και Μαλεβιζιώτης από την Κρήτη,
Μπάλος και Ίσσος από τα νησιά,
Χασάπικος και Καρσιλαμάς από την Μικρά Ασία....
και τόσοι άλλοι!
Εδώ σας παρουσιάζουμε τρεις από αυτούς τους χορούς:

ΤΣΑΜΙΚΟΣ
Ο τσάμικος είναι ένας χορός που ήταν σπουδαίος για τους κλέφτες και τους Έλληνες επαναστάτες, που έζησαν στα βουνά κατά την Ελληνική επανάσταση ενάντια στους Τούρκους. Το όνομα του χορού προέρχεται από το όνομα των ρούχων που φορούσαν, τα τσάμικα. Το κύριο στοιχείο της κλέφτικης φορεσιάς είναι η φουστανέλλα, μία πλισέ φούστα. Αυτές οι στολές συναντιώνται ακόμη και σήμερα σε παρελάσεις και ιδιαίτερες εκδηλώσεις, όπου φορούνται από το επίλεκτο σώμα του ελληνικού στρατού, τους Ευζώνους. Είναι ένας χορός πολέμου και χορεύονταν ως προετοιμασία για την μάχη, καθώς δείχνουν τα βήματα και τις στροφές του αρχηγού, τις τούμπες και τα κτυπήματα των ποδιών στο πάτωμα. Μέσα από αυτά τα βήματα, ο αρχηγός δείχνει την φυσική του κατάσταση και την αξία του σαν άντρας και πολεμιστής. Όλος ο χορός είναι μια έκφραση ανδρείας και επιθυμίας για νίκη.

ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟΣ
Οι απαρχές αυτού του χορού είναι άγνωστες. Το όνομά του προέρχεται από την Πελοπόνησσο, όπου και δημιουργήθηκε. Υπάρχουν πολλές θεωρίες που αφορούν την αρχαία καταγωγή του. Η πιο πρόσφατη βασίζεται σε παραστάσεις του χορού σε κεραμικά και τοιχογραφίες, που δείχνουν κάποια από τα βήματα και τις φιγούρες. Το γεγονός ότι οι χορευτές κρατούνται μεταξύ τους από τους καρπούς, μας βοηθάει να φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι ο καλαματιανός σχετίζεται με κάποιο τρόπο με τους αρχαίους χορούς των Ελλήνων. Ο κεφάτος ρυθμός του και τα απλά του βήματα τον έκαναν τον πιο δημοφιλή ελληνικό χορό, και χορεύεται σε όλη την Ελλάδα από άντρες και γυναίκες. Αποτελείται από 12 βασικά βήματα και χορεύεται συγχρόνως από όλους τους χορευτές σε κύκλο. Δίνει την ευκαιρία στον πρώτο χορευτή να παρουσιάσει μια ποικιλία από φιγούρες. Αρχικά όλοι οι χορευτές σχηματίζουν έναν κύκλο και κοιτούν προς το κέντρο του με τα πόδια τους σε στάση προσοχής, ενώ κρατούν ο ένας τον άλλο από τους καρπούς καθώς και ένα μαντήλι.

ΧΑΣΑΠΙΚΟ (Μικρά Ασία)
Είναι ο χορός του χασάπη από την Κωνσταντινούπολη κατά την διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου. Χορεύεται σε μια ευθεία γραμμή και αποτελείται από τα βασικά βήματα που εναλλάσονται με φιγούρες. Κάθε ομάδα έχει τις δικές της φιγούρες. Ο χορός παρέμενε δημοφιλής στην Κωνσταντινούπολη, στην Μικρά Ασία καικάποια νησιά για αιώνες μέχρι το 1922. Μετά έγινε 'πανελλήνιος'. Χάρη στην ταινία "Ζορμπάς ο Έλληνας" έγινε ο πιο γνωστός ελληνικός χορός σε όλο τον κόσμο. Με περηφάνια παρουσιάζουμε τον Χασάπικο με τον δικό μας συνδιασμό βημάτων.