Θρύλοι
Μεγάλο μέρος των θρύλων που περνάνε από γενιά σε γενιά, έχουν σχέση με την ιστορία του Έθνους μας. Ξεκινώντας από τον Μεγαλέξανδρο, περνάμε στην Αγιασοφιά και στο Μαρμαρωμένο Βασιλιά και στο Διγενή. Και κοντά στους εθνικούς μας ήρωες, οι εθνικοί προστάτες μας: ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι, μεγάλοι και μικροί και τα θαύματά τους. Άλλο μεγάλο κομμάτι των θρύλων και των παραδόσεων, αφορά στην ίδια τη φύση, στα φαινόμενα που προσπαθούσαν φιλότιμα να εξηγήσουν οι απλοί άνθρωποι, στα φυτά, στα ζώα, στα άγρια θεριά και στους δράκοντες. Και μετά το λόγο έχει το βασίλειο του μεταφυσικού. Μια παρέλαση από στοιχειά της γης και της θάλασσας, από τελώνια και καλικάντζαρους, από νεράιδες και λάμιες, διαβόλους και φαντάσματα, περνά από μπροστά μας στις ατελείωτες ιστορίες όπου πρωταγωνιστούν, σκορπώντας φόβο στα μικρά παιδάκια των προηγούμενων γενιών. Και τέλος, ο λαός μη μπορώντας να δώσει άλλες, επιστημονικές εξηγήσεις, καταπιάνεται με τις αρρώστιες, τη μοίρα, το θάνατο και τους νεκρούς, προσπαθώντας να ξορκίσει το κακό μέσα από τις ιστορίες και τα παραμύθια.
Αν θέλουμε να χωρίσουμε επιστημονικά σε κατηγορίες όλες αυτές τις παραδόσεις ανάλογα με το θέμα τους, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε τις εξής: Μετεωρολογικές (ο ουρανός, τα άστρα, ο καιρός), γεωλογικές (βουλιαγμένοι τόποι, μαρμαρώματα), κοσμογονικές (πρωτόπλαστοι, κατακλυσμός, ζώα, φυτά, θηρία), αρχαιολογικές (αρχαίοι θεοί, αντριωμένοι), ιστορικές (Μάγαλέξανδρος, Διγενής, Αγιασοφιά και Πόλη), στοιχειολατρικές (αράπηδες, στοιχειά), θρησκευτικές (Χριστός, Άγιοι, θαύματα), διαβολικές ή δαιμονικές (διάβολος, καλικάντζαροι, νεράιδες, λάμιες), ανθρωποδαιμονικές (μάγισσες, καταραμένοι), θεοδαιμονικές (μοίρες, τύχη), νεκροδαιμονικές (φαντάσματα, βρικόλακες, χάρος) και αιτιολογικές (φαινόμενα, ιδιότητες ζώων).
Στα επόμενα θα διαβάσετε κάποιους θρύλους που επιλέξαμε, είτε γιατί ήταν
οι πιο γνωστοί, είτε γιατί αντίθετα, ήταν κάτι που ακούσαμε ή διαβάσαμε πρώτη
φορά και μας εντυπωσίασε. Μαζί θα διαβάσετε και κάποιες ζωντανές μαρτυρίες,
όπως μας τις διηγήθηκαν μεγαλύτεροι.